Paganik “midsommardag” kutlaması “Hedniskt midsommarfirande”; Üçüncü Yazı

Astronomi açısından gece ile gündüzün eşit olduğu güneşli en uzun gün midsommardag diye adlandırılır İsveç’te.

“Midsommardag” günü Kuzey’de gece olmaz ve polcirkeln’de güneş 24 saat ışıklarını saçar.

Bu konuya deggin “stenmonument” diye adlandırılan birçok “taş anıt” vardır Kuzey’de. Güneşin her yıl, hangi anda, hangi noktada kesiştiğinin işaretleri olarak adlandırılan bu formlar, simgesel anıtlar olarak değil, güneşin ve gezegenimizin takvimsel döngü çizgisini belirtmek üzere, binlerce yıl önce o günkü insanlar tarafından yeni kuşaklara bilgi ve birikim iletmek için yapılmışlar.

Kuzey Bronz Çağı/nordisk bronsålder evresinde İskandinavya’da güneş tapınımı kültü vardı ve bu çağdaki taş çizimlerinde görülen güneşe tapınım figürleri “midsommardag” ezgilerine ve yansılamalı dans figürlerine yansımış

Korunan bu “stenmonument” taş anıtlardaki dans figürleri çizimleri de güneş kutlaması ritualini açıklayan anlamlar içermektedirler. Bu ritualde, güneşin gücüyle doğanın uyanışı ve bunlara bağlı hasat döneminin döngüsel bir çizgide izlenişi, üretim/doğurganlık eylemiye içselleşen ve dansla dışsallaşan yansılama figürleridir ve bir anlamda gelecek kuşaklara iletilen bildiriler olan bu figürler, Skansen’de tanık olduğumuz dans figürleriyle de örtüşmektedirler.

Gerçekte “sommarsolståndet”, o belirli andaki döngü ile ortaya çıkan yaz güneşi duruşuna, (güneş tutulması gibi sık sık görülmeyen bir oluş gibi)yapılan göndermeler, bu taş anıtlarındaki bilgilerle dikkat çekilmektedir. Bunlar hasat/bereket ve üreme kurbanları “offerfester i fruktsamhetens tecken” için yapılan simgelerdir.

Batı Avrupa ülkelerine göre, güneşin ve gezegenemizin rutin döngüsüne bağlı kalarak İskandinavya ülkelerinde üreme mevsimi daha geç gelmektedir. Bu açıdan İskandinavya’daki “hedniskt” pagan güneş rituali olan bunların karşılığı öteki Batı Avrupa ilkelerinde Mayıs ayı başlarında görülmektedir.